Sunday, December 17, 2006

رفيقان ديوانه ي ديار يار شيرينم


اوه جوواني گيشتيه ده رويه
هر چي گه بي چاوو و ابرويه
گولم دلم سوتاوي تويه
مموشه گي بي تاوي تويه
ارا ني تنيام ديوه سارانم
سرچاوه خمم دير له يارانم
ليووم خينينه داخي به جرگم
يا خدا بي تدي آواتي مرگم
مكن منعم لوكيم شينه
چون له مالم دلم خمينه
نه همزباني ديت سرينم
نه ديت ولام ياري شيرينم
دنالو
شاعر: نمي دانم

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

ئالاله ی کیوسار
ئاوای جووانی گشتی دوروویه
هه ر چی که بی چاو و ئه برویه
گولم دلم سووتاوی تویه
هه ر دو چاوی بیتاوی تویه
ئالاله ی ته نیای کیوه سارانم
سه ر چاوی خه مم دوور له یارانم
دلم خیونینه داخی به جه رگم
یا خودا بیته دی ئاواتی مه رگم
مه که ن مه نئم له م گریه و شینه
چوون نه نالم دلم خه مینه
بیره وه لام ته نیا سه ر ده لیم
بوین ن...ارم خودا مه رحه میم
نه هه مزه بانی دیته سه رینم
نه دیته وه لام یاری شیرینم
ته کاوه له من منیش ئه وینم
دیسان هاته وه کو دلی به تینم
ره فیقان شیت و دیوانه ی دیداری یاری شیرینم
له ریه وه سلی سه رومالم نسار یاری شیرینم

9:42 PM  

Post a Comment

<< Home