نمی دانم چه تیتری انتخاب کنم ....
آن عاشقان شرزه، که با شب نزيستند
رفتند و شهر خفته ندانست کيستند
فريادشان تموج شط حيات بود
چون آذرخش در سخن خويش زيستند
مرغان پرگشوده توفان که روز مرگ
دريا و موج و صخره بريشان گريستند
posted by saber nourizadeh at 9:39 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home