برای تو ای عشق هماره ی ایام

سلام مادر
درخت ستبری را تصور کن که با زینتی از پیچک های لطیف خود را آراسته است.... تو می گویی کدام برای زندگی دیگری را نیازمند است. پیچک ها برای سر پا ایستادن به شانه های ستبر درخت نیاز دارند یا حیات درخت تمنایی نیلوفرانه است. آغوش مهربان تو همواره مامن دلتنگ ترین لحظات عالم است.......................................... همه این ها را می دانی . بهار امسال نیز چون هر سال با عطر روز تو خود را معیر میکند. تا علاوه بر اینکه زینت زینت هایت هستی, زینت بهار نو پای ما نیز باشی. بهار ما هماره لبخند محبت زای توست. نمی خواهم شعار بدهم که اینها شهر هماره قلب و جان من است....
ستاره سهیل گویی به دغل کاری بدخواهان محبت این قدر دیر به دیر می آید. سهیلایش هماره در دل ما تک ستاره درخشان هست و می ماند. همین